در مباحثه‌های کلاسیک چینی ها مطالب زیادی دربارة شرکت پسران ثروتمندان در موسیقی، رقص، تیراندازی با کمان، کشتی، بوکس، فوتبال، چوگان، طناب‌کشی، ورزشهای آبی چیووان (فعالیتی شبیه به گلف) بازی بدمینتون و بادبادک‌بازی، وجود دارد. بنابراین بازی از سرگرمیهای طبقات بالا بود و توده‌‌های مردم برای شرکت در فعالیتهای بدنی رسمی فرصت کمی داشتند.

نکته قابل توجه این می باشد که چینیها عقیده داشتند بعضی از بیماریها در اثر فعالیت نکردن به‌وجود می‌آیند. تاریخ حاکی از این است که کونگ‌فو و ژیمناستیک در سال 269 پیش از میلاد گسترش یافته بود. ژیمناستیک طبی برای حفظ بدن در شرایط ارگانیکی مناسب، مورد توجه بود. این باور که بیماری در اثر سوء عملکرد ارگانها و عدم کارآیی درونی به وجود می‌‌آید، رواج داشت. به همین خاطر اگر حرکات مشخصی مانند خم کردن زانوها و خم و راست شدن با بعضی از تمرینات تنفسی همراه می‌شد، بیماری افراد از بین می رفت .